Sinds september 2017 geldt een nieuwe testmethode om de verbruikscijfers en uitlaatgasemissies van nieuw op de markt gebrachte personenauto's vast te stellen. Deze testmethode heet de WLTP en staat voor Worldwide Harmonized Light Vehicle Test Procedure. Het is dus een wereldwijd gestandaardiseerde testmethode. Naast de test zelf levert het nog een ander belangrijk bijkomend voordeel, namelijk het bepalen van de
actieradius voor elektrische voertuigen. Het bereik van een elektrische auto is voor veel kopers doorslaggevend bij het maken van een keuze. Om een goede objectieve keuze te kunnen maken wil je het bereik van de verschillende automodellen met elkaar kunnen vergelijken door het langs dezelfde meetlat te leggen en onder dezelfde weersomstandigheden. Immers, het maakt voor de actieradius nogal uit of de auto in de zomer rijdt of in de
winter. De WLTP-norm voorziet in deze behoefte. In Europa wordt de actieradius van alle elektrische voertuigen volgens deze vaste norm getest. De WLTP-actieradius geeft een indicatie van de werkelijke actieradius. In de praktijk ligt het werkelijke bereik vrijwel altijd lager.
De WLTP-test houdt in dat de acculading helemaal van 100% naar 0% wordt gereden, bij zomerse temperaturen en met verschillende snelheden, gemiddeld 46,5 kilometer per uur. De meting is primair bedoeld om na te gaan of een auto aan de geldende emissienorm voldoet. De test wordt onder gelijkblijvende omstandigheden in een laboratorium uitgevoerd. Hierdoor is het mogelijk om auto’s onderling te vergelijken.
De meetmethode is per 1 juli 2020 behoorlijk aangescherpt. Sindsdien wordt de BPM-waarde ook vastgesteld op basis van de gemeten CO2-uitstoot. Om dat volledig elektrische auto’s emissievrij zijn heeft de WLP-norm geen impact op de leaseprijs en fiscale waarde van de elektrische auto. Ook brandstofauto’s ondergaan de WLTP-test om de CO2-uitstoot vast te stellen.
Voor een uniforme test onder dezelfde omstandigheden zijn afspraken gemaakt waar een WLTP-test aan moet voldoen. Dit gaat om de volgende testparameters.
Wanneer je eenmaal in een elektrische auto rijdt, merk je dat de werkelijke actieradius veel variabeler is dan het WLTP-bereik. Factoren als temperatuur, wind, bergop/bergaf, snelweg/stad en je rijstijl hebben erg veel invloed. Daar komt bij dat je in het echt niet doorrijdt totdat de acculading 0% is. Alleen onder ideale omstandigheden zou je de WLTP kunnen benaderen. Er zijn
praktijkvoorbeelden in overvloed die aantonen dat de door de autofabrikant WLTP-waarde in de praktijk nooit wordt gehaald. Mag dit zomaar? Daar zou de industrie iets mee moeten. Door het feit dat de hele markt onderkent dat het opgegeven bereik nooit zal worden gehaald, wordt min of meer gedoogd dat de autoproducent nog iets bij het bereik op kan plussen. Dit verschijnsel kennen we sinds mensenheugenis en is ook bij de brandstofauto bekend. Maar de verschillen bij de elektrische auto zijn groter. Omdat vooral de weersomstandigheden, maar ook andere factoren, een grotere rol spelen. Het effect is dat de indicatie met een flinke korrel zout wordt genomen en daar schiet de auto-industrie uiteindelijk in eigen voet.